|
|
Tarantella, Entr'acte (Johan Sanctorum: 'Cesare Borgia')
In the time measure of the famous Napolitan dance, but in the bottomless atmosphere of a midsummer-nightmare, the Tarantulla composes her web between Act I and act II of Sanctorum's opera 'Cesare Borgia'. This incredible gap in time and space between Firenze of the 16th century and the Linzer Middle School where Hitler, Bormann ... and Ludwig Wittgenstein were playmates, could indeed only be tided over by a wild symphonical dream in the form of a Bruckner-scherzo, spiced with some Mahlerian rags and Johan Strauss-creampoints. As if the nightmare sank again in deep but unquiet sleep, Johan Sanctorum concludes his Tarantella in a soft twilight-atmosphere, perhaps Debussy's Clair de Lune, but without any moon. Like the Theresa-intermezzo, this pianoversion was made to demonstrate the full possibilities of digital sound modules. Moreover, the strong and fast attacks of the initial repetitive theme, evoking the run of the Tarantulla, find their ideal performing device in the hard and brillant sound-structure of General-Midi-pianos.
De overgang van Akt I naar Akt II in de opera 'Cesare Borgia' is een hallucinante verplaatsing in tijd en ruimte: van het XVIde-eeuwse Firenze naar het Technisch Atheneum van Linz (Oostenrijk), waar Hitler, Bormann en... Ludwig Wittgenstein gezamenlijk schoolliepen. Dit nachtmerrie-achtig tussenspel bevat, hoe kan het anders, reminiscenties aan Bruckner (vooral diens symfonische scherzo-delen), Mahler, Johan Strauss en andere Weense Sachertorten. In een overspannen sfeer van de helse dans en de onrustige slaap kruipt de spin over het kromme vlak van ruimte en tijd, en verbindt met haar draden het onverbindbare. De bekende volksdans in 6/8 maat uit Tarente bij Napels, de Tarantella, werd inderdaad wellicht van in haar oorsprong reeds geschaduwd door haar demonisch bijna-homoniem, de Tarantulla. Als ging de kweldroom opnieuw over in gespannen slaap, eindigt de Tarantella in een quasi-vredige afzink die aan Debussy's Clair de Lune herinnert, maar dan maanloos. Zoals in de Extase van Theresa heeft Johan Sanctorum ook in deze piano-versie de mogelijkheden van digitale klankmodules willen benutten, waarbij de 'harde' en briljante klank van de General-Midi-piano's het ideale timbre opleverden voor bv. het Tarantulla-begeleidingsmotief waarmee de dans opent en dat onder een groot deel van het stuk repetitief doorloopt.
Music: Johan Sanctorum
Other songs from this cd? Click here!
Visit Johan Sanctorum's homepage
Order CD 'Maupertuis' at: SantaLucia_be@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
CD: Maupertuis
Label: SantaLucia
Credits: Johan Sanctorum |
|
Copyright notice. All material on MP3.com is protected by copyright law and by international treaties. You may download this material and make reasonable number of copies of this material only for your own personal use. You may not otherwise reproduce, distribute, publicly perform, publicly display, or create derivative works of this material, unless authorized by the appropriate copyright owner(s).
|
|