Lyrics
(Greek - English translation follows)
Θυμάμαι ένα βράδυ
που το φεγγάρι, σκαρφαλώνοντας αργά στον ουρανό
αγνάντευε τον κόσμο από ψηλά -
ορατό μα απρόσιτο - μακρινό και παράξενα γαλήνιο
- με κοιτά
΄Ισως το χλωμό του φως, ή το κρυφό του πρόσωπο
μαγεμένο με κράταγαν - πάνω στο βράχο
που μαύρος υψώνονταν πάνω απο τα κύματα που μάταια
τον χτυπούσαν και ανελέητα
Τρελλά κοπάδια οι στάλες και ο αφρός, ξεχύνονταν,
σκορπούσαν - τη δροσιά τους έφερνε ο άνεμος στο
προσωπό μου.
Και έτρεμα.
Θυμάμαι ακόμα, εκείνο το βράδυ, πως δίπλα μου περνούσε
μια οπτασία, σαν όνειρο - μου μιλούσε ίσως. Τα λόγια της
ξεχάστηκαν για πάντα, μα η μορφή της αμυδρά στη μνήμη
μου εντυπώθηκε και κάπου κάπου μου ψιθυρίζει ακόμα όταν κοιμάμαι
ή άλλοτε μια μεταξένια ευωδιά, που πλυμμηρίζει τις αισθήσεις,
άμα αφεθώ στο απαλό αυτό άρωμα, όπως κάποιες φορές που, ξαπλώνοντας
στο μαλακό γρασίδι και ο μόνος ήχος ειναι το αμυδρό θρόισμα των φύλλων
που με τριγυρίζει, έτσι και αυτή η μυρωδιά, παρούσα πάντοτε - έρχεται και χάνεται
παράξενα με τον αέρα.
Μα πιο πολύ ακόμη η ζεστασιά του δέρματός της μου έχει μείνει -
καυτά σημάδια άφησε στο κορμί μου... που κάποιες νύχτες σαν αυτή
μου φέρνουν γλυκό πόνο.
--
I remember one night
when the moon, climbing slowly through the sky
Contemplated the world from above
visible by unreachable - far away and strangely calm
- looks at me
It could be its pale light, or its secret face
that kept me entranced - on the rock
that rised, blackly, over waves that, vainly, bashed against it mercilessly.
Madenned flocks, water drops and foam, poured out and scaterred - the wind brought them to my face.
And I shivered.
I remember also of that night, a phantasm passing by me, like a dream - she may have spoken. Her words were forever forgotten, but her form has been faintly imprinted in my memory and from time to time she still whispers at my ear when I am sleeping - other times a silk scent that overflows my senses, if I let my self to its soft perfume, as sometimes when laying on the soft grass and the only sound is the slight rustling of the leaves, surroing me, this scent, always present - arrives or becomes lost strangely with the wind.
But mosty it is the warmth of her skin that has stayed with me - hot marks it has left on my flesh... which some night such as this, bring me a sweet kind of pain.
|